Sabah 6’da uçağım var. Alarmımı 3.42’ye kurdum. Birçok deneme yanılmadan sonra duş alıp üstümü giyinmek ve bir şeyler atıştırmak için tam tamına 28 dakika gerektiğini anladım.
Yola 4.10’da çıktım. Trafiğin t’si yoktu, sadece devriye gezen birkaç polis arabası gördüm. Havaalanına 35 dakikada vardım. Güvenlikten 4.55’te geçtim ki bu kahvaltı yapmak için yeterince zamanımın olduğunu gösteriyor tabii ki restoranlar açıksa. Genellikle bu saatlerde gazete bile alamam ama olsun. Uçak kalkmadan biraz kestirmek istiyorum.
Bazı insanlar ucuz olduğu için günün ilk uçağından yer ayırtır. Diğerleriyse bunu ailevi sebeplerden dolayı yapar. Benim içinse ikisi birden geçerli. Eskiden toplantılar ve etkinliklerden bir gece önce uçardım ta ki evimi özlediğimi fark edene kadar. Birkaç saat fazladan uyku çocukların evin bahçesinde oynamasıyla ya da bir konsere gitmekle karşılaştırılamaz bile.
Seyahat masraflarını kendim karşılamıyorsam, hatta kendim ödesem bile otele gecenin bir yarısı giriş yaptırmak beni sinir ediyor. (Genellikle böyle bir durumda herkes önceden kaptığı için bana en kötü oda kalırdı.)
Şanslıyım ki ülkenin merkezindeki bir şehirde yaşıyorum. Evim Ankara’da ve batıdaki istediğim bir şehre, Eskişehir, Bursa, İzmir, hatta İstanbul’a bile kahvaltıya yetişecek şekilde ulaşabiliyorum. Yaklaşık 10 sene önce 2 gecelik gezilerimi 1 geceye indirdim. Fırsatım varsa işimi hemen o gün içinde halledip dönüyorum. Otellerdeki tanınırlığım düştü ancak aile düzenim ve banka hesap cüzdanım rahat bir nefes aldı.
Eskiden sabah 6’da uçmaktan korkardım. Son zamanlarda ise buna minnettar olacak kadar olgunlaştığımı hissediyorum. O saatte sistem tıkır tıkır işliyor. Bekleme sırası çok kısa ya da yok bile. Görevliler telaş içinde değil ve çok güler yüzlüler. En iyi yanıysa çoğu zaman bir lüks gibi görülen şey: yanımdaki koltukların boş olması.
Bunun dezavantajları da var. Yatağa ne kadar erken gidersem gideyim 5 saatten fazla uyuyamıyorum. Uçakta birkaç saat uyuklamak ise hiç etki etmiyor. Bu demek oluyor ki genellikle gün içinde uykusuz oluyorum. Gece bir yere davetliysem eğer, ilk kadehten sonra gözlerim kapanmaya başlıyor.
Aksiliklere karşı seyahat planımda hiç esneme payı bırakmadığım için rötara dair en ufak şey beni strese sokuyor. Şimdiye kadar sabahki toplantılarımdan hiçbirini kaçırmadım ancak yakın zamanda böyle bir şey yaşayacakmışım gibi geliyor.
Şansıma güveniyorum. Geçenlerde çocuklarımla futbol maçı izledim. Bitince onları yataklarına yatırdım ve uyumalarını izleyerek huzurlu bir gece geçirdim. Sabahsa onların uyandığı saatte ise Samsun Çarşamba Havaalanına uçağım iniş yaptı.
